Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Κουράγιο, ...4η μέρα. Ημέρα Πέμπτη.

Φαίνεται απίστευτο, αλλά είναι αληθινό. Ήδη βρισκόμαστε στην τέταρτη μέρα της εκδρομής μας. Την προηγούμενη βδομάδα αναρωτιόμαστε, πότε επιτέλους θα έρθει η Δευτέρα να ξεκινήσουμε. Σήμερα είναι κι όλας Πέμπτη. Όμως πάλι φλυαρώ, ενώ η μέρα προβλέπεται πλούσια σε δράση.
Καλημερίζουμε τους σερβιτόρους στο πρωινό. Πρωί - βράδι, έχουμε πλέον γνωριστεί.

Το ραντεβού μας είναι για τις 10. Μετριόμαστε. Όλοι εδώ. Όμως κάποιος λείπει, ο ξεναγός που θα μας δείξει σήμερα την πόλη. Έρχεται. Έκπληξη. Δεν είναι ο, αλλά Η ξεναγός. Η Μαρία με το "ρο" το γαλλικό που γνωρίσαμε στη Βεργίνα. Εκλεκτή, γνωρίζει τη δουλειά της. Μας χαμογελάει, πειραζόμαστε. Ξεκινάμε.

Τα τείχη της πόλης, η αψίδα του Γαλέριου, από που το όνομα Θεσσαλονίκη, η ροτόντα, η παλιά πόλη που όμως δεν είναι η παλιά, ο πύργος του Τριγωνίου και στην ευθεία προς τη θάλασσα ο Λευκός Πύργος που δεν είναι τόσο λευκός και κάποτε ήταν κόκκινος (από το αίμα των Ελλήνων επαναστατών του Εμμανουήλ Παππά), το Γεντί (Επτά) Κουλέ (πύργιο), η Μελίνα και η προστασία της άνω πόλης, το Πανεπιστήμιο και οι 80000 φοιτητές του που συμμετέχουν στον τόνο της πόλης.


Ο Άγιος Δημήτριος, ο άγιος των ανθρώπων αυτής της πόλης. Μπαίνουμε στη μεγαλοπρεπή μα και πολύπαθη εκκλησία. Ένας νεαρός κάτι λέει. Η πιστή αντιδρά, "μη βρίζεις παιδί μου, ο άγιος είναι ζωντανός".

Ακολουθούμε τη Μαρία κατά βήμα. Αισθάνομαι ευχαριστημένος και δικαιωμένος. Πολλά τα σχολεία στο χώρο, αλλά μόνο ένα ακόμη με ξεναγό. Η λάρνακα με τα οστά του αγίου, η στέγη που φαίνεται ξύλινη αλλά είναι τσιμεντένια, σκαλοπάτια που οδηγούν στον υπόγειο χώρο που ήταν ρωμαïκά λουτρά, που έγιναν η πρώτη εκκλησία του αγίου γιατί εκεί μαρτύρησε ο μυροβλήτης άγιος.

Βγαίνουμε. Συνεχίζουμε για το αρχαιολογικό μουσείο. Διακρίνεται λίγη κούραση στα παιδιά. Δεν έχουν κοιμηθεί αρκετά. Όποιος(α) βαριέται μπορεί να κάτσει απέξω. Φαίνεται ότι η Μαρία έχει πιστούς. Την ακολουθούμε σχεδόν όλοι(ες).

Βλέπουμε ένα τμήμα του αρχαιολογικού μουσείου για την καθημερινή ζωή των Μακεδόνων στο σπίτι, στη δουλειά, στους χώρους μάθησης. Πολύ καλή δουλειά από τους αρχαιολόγους.

Έχει πάει σχεδόν 1 η ώρα. Βγαίνουμε έξω. Η συνέχεια είναι στο ραντεβού μας με την τεχνολογία στο "Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας ΝΟΗΣΙΣ".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου